‘બંસીનાદ’

‘બંસીનાદ’ માં આપણે ગુજરાતી કવિતાનું, સાહિત્યનું, અને રંગભુમિનું રસપાન કરીશું. સાથે સાથે આપણે આપણી ભાષા ને આપણો યુવાવર્ગ કઈ રીતે સ્વીકારી એમાં પોતાનું યોગદાન આપી તેને સનાતન જીવિત રાખે તેની ચર્ચા પણ કરીશું. તમારો સાથ અને સહકાર ની અભિલાષા સાથે – જય

પ્રતિભાવો

  1. I am a Writer and Actor. I have worte Gujarati Ghazals, Drama. Iwant involve in your basinaad.
    So if posible contact ne on my address 16, Kalawati bhavan, Shantilal Com. Javahara Nagar, Khar (E), Mumbai 51. Mob. No. 09322187246

    Dhanyawad

    Yours Faithfully
    Spandan

  2. hello, we are happu to introduce our website which is an official gujarati wegsite of “Mr. Kanti Bhatt” a very known colomist

    our website: http://www.shaktikant.com

  3. Hi jay bhatt
    i m bramin avditya sahastra,live in hatfield PA 19440
    we came from baroda 2006,i had done fine art &drama in MSU vadodara (M) 215 407 7417

  4. કેમ છો… મજામાં,
    ગુજરાતી ભાષા અને ગુજરાત વિશેની દરેક ગુજરાતીની લાગણીઓ નેટ જગતમાં છલકી રહી છે, લાગે છે હવે તે ટુંક સમયમાં ઉભરાઇ જશે, આવીજ એક લાગણી સાથે એક નાનકડી વેબસાઇટ http://www.wahgujarat.com નવા રંગ-રુપ અને આપની મદદથી રજુ કરેલ છે તો http://www.wahgujarat.com વીશે આપના બ્‍લોગ પર એક પોસ્‍ટ ત્‍થા લીંક મુકવા વિનંતી.
    ( સંજય બાપુ, અમરેલી. )

  5. ગુજરાતી બ્લોગ જગતમાં આપનું સ્વાગત છે.
    આપનો આ બ્લોગ ગુજરાતી બ્લોગને “એક તાંતણે બાંધતી કડી”
    વિભાગમાં સમાવેશ કરેલ છે…
    (Last updated on: November 27, 2008 By Kantilal Karshala)

    http://gaytrignanmandir.wordpress.com/gujarati_blog_jagat/

  6. Hi there,

    Sharing with you my latest project:

    ” JITYU HAMESHA GUJARAT” – An Anthem for Gujarat sung by 25 celebrity Gujarati singers.

    my way of paying tribute to my motherland -GUJARAT….

    Please, click the YOUTUBE LINK below to watch it….

    http://in.youtube.com/watch?v=elZkODDMXHk

    As a proud Gujarati, if you are really moved after watching the video / listening to the anthem,

    and if you wish to put the video on website homepage and/or if you wish the audio version of the anthem on your website or any other activity regarding JITYU HAMESHA GUJARAT,

    please let me know…I will send you the required material for the same…

    To download the MP3 of the Audio version of the anthem click the link below…

    [audio src="http://www.uploadjockey.com/download/2400920/Jityu%20Hamesha%20Gujarat.mp3" /]

    More Info about the anthem:

    “Jityu Hamesha Gujarat ” is an Anthem for Gujarat sung by 25 celebrity Gujarati singers ( Praful Dave, Aishwarya Majumdar, Padmashree Diwaliben Bhil, Ashit Desai, Hari Bharwad, Mouli Dave, Arti Munshi, Alap Desai, Hardik Dave, Shyamal Munshi, Saumil Munshi, Abhesinh Rathod, Achal Mehta, Uday Majumdar, Falguni Sheth, Dilip Dholakia, Purushottam Upadyay, Hema Desai. Hemant Chauhan, Karasan Sagathia, Keerti Sagathia, Neeraj Parikh, Biharidan Gadhvi, Damayanti Bardai, Bharti Kunchala, Viraj Upadhyay and Bijal Upadhyay).

    Inspired from the epic war song KASUMBI NO RANG ( written by ‘National Poet’ Zaverchand Meghani and composed and sung by legendary singer Hemu Gadhvi) ” Jityu Hamesha Gujarat” has been re-written in the context of contemporary Gujarat by Manish Bhatt ( a Mumbai based Gujarati and senior creative professional in the Ad world) and re-composed by Rajat Dholakia ( a renowned Gujarati composer in Ad world and Hindi Cinema, famous for his national awards winner background scores for PARINDA and MIRCH MASALA movies).

    In its lyrics, the anthem reflects the non-negotiable and unshakable spirit of Gujarat in its good times of current era and even during its bad times like wars, invasions, rules by foreigners, fall of industries and trade, natural calamities. It also reinforces that true Gujarati spirit has never got defeated just like its world leaders Gandhi and Sardar. The voice of Gujarati heart will never blur, fade away or defuse in the loud noise of the world. The anthem is summarised by the famous lyrics by Narmad, “JAI JAI GARVI GUJARAT”.

    The anthem is requested to be played at radio channels, as pipe music of public places, at public events and schools.

    To support the anthem further, a four minute music video has been conceived by Manish Bhatt and produced and directed by Prashant Bharadwaj and Dipu Anthikad of B R Chopra Films.

    The video features everything from the state – its sand, seas, gardens and heritage sites, celebrities and commoners, industries and even riots.

    The video also feature some successful people from the state in the entertainment industry like Prachi Desai ( ROCKON fame), Miss India Earth Tanvi Vyas, serial star Nidhi Sheth and Trupti Arya Vora ( My friend Ganesha fame).
    The coordination of recording and production of video and mammoth task of bringing together 25 Celebrity artistes could have been impossible without the hard work and efforts of Khantil Mehta, Nishit Shah and Deval Panchal of GOBANANAS event company.

    The Cinematography of the video was done by Mahesh Limaye, who shot Bollywood movies like Fashion, Corporate and Traffic Signal.

    It has been shot at scenic locations of Gujarat like Little Rann of Kutch ( Dasada), River Narmada / Karjan Dam, Somnath / Arabian Sea, Tithal Beach of Valsad, Khadia ni Pol of Ahmedabad ,Half constructed Bridge of Sabarmati, Gandhi Ashram, Gallops Mall Street of Ahmedabad and Adalaj ni Vav.

    The video will soon be shown at major TV Channels, Cinema halls, Public Places, and Public events related to Gujarati community all over the world.

    The video & song will also be available on the Internet to download.

    warm regards,


    Manish Bhatt,
    Senior Vice President & Executive Creative Director,
    Contract Advertising India.
    6th Floor, Meadows, Sahar Plaza Complex,
    Next to Hotel Kohinoor Continental,
    J B Nagar, Andheri-Kurla Road, Andheri (E),
    Mumbai – 400059. India.
    ( Also Founder of http://www.ad-museum.info )
    Email: manish.i.bhatt@gmail.com
    Ph: +91 22 40569665.
    Mobile: +91 9820606210

  7. accidently i ran into your pages on guj poems and was presently surprised and grateful for your inclusion of my two laghu poems in july 2008
    thanks.
    hereafter i will never miss your bansinaad-krishnanaad
    anil parikh-78
    (http://www.myspace.com/anuparikh)
    hon.vice-president senior citizen mandal
    12-13 kailas nivas 1,r b mehta road,ghatkoper-e,mumbai77.
    e-mail:dhairya6@yahoo.com
    tel:91-22-25119819
    mobile 9322834239
    http://groups.google.com/group/seniorcitizenmandalghatkoper

  8. very well written.

  9. kavita bhatt na sahprem namaskar,
    mane ghanu j saru lagyu ke gujrat ane gujrati ni atli vishesh kalji levai rahi6.
    achank mara priy lekhak ‘kanti bhatt’ nu email_id shodhta aama pahochi gai e to na malyu pan je malyu te ati samrrudh 6.
    hu pan ek nankdi lekhak ane kaviyatri 6u ane haji lekhan ni duniya ma daglio bhari rahi 6u.
    Abhinay ane Nrutya to varsa ma malela6 ane have kavita nam pramane ane mara pita na malela guno mujb marathi kaik navin lakhi pan rahyu6.
    Bansinad vishe jani ne ghano anand thayo.

    “sanghrse je agal vadhe te klakar bani jay6,
    sitaro je jalhale te j suraj thai pujay6”

  10. Hi,

    I want to have mp3 of song “ho raj mane lagyo kasumbi no rang” sung by Shri Praful Dave. Can anybody help me ?

  11. મિત્રો, આપ ને બ્લોગમાં આમંત્રુ છું http://naadyog.wordpress.com/

    મારી હિંચકા યુનિવર્સિટીના પરિપાક રુપે આવતું અજ્ઞાન ઓકી રહ્યો છું.જેના મૂળમાં ચોખામાંથી કુસકી દૂર થઇ જાય ત્યાં સુધી વિષયને તળેઉપર કરવાની ભાવના છે કદાચ જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવાની મારી બાલીશ સમજ્ણ પણ.

    ઇતિહાસ ગવાહ છે કે પ્રશ્નોપનિષદ એ મહર્ષિ પિપલ્લાદ પાસે બ્રહ્મવિદ્યા પ્રાપ્ત કરવા ગયેલા છ યુવાન ઋષિઓના પ્રશ્નોનો પરિપાક છે. અને ‘ભગવદ ગીતા’ પણ કૄષ્ણ અને અર્જુનનું પ્રશ્નોપનિષદ. તેવી જ રીતે ‘યોગવસિષ્ઠ’ પણ શ્રી રામ અને વસિષ્ઠ્નો વાર્તાલાપ.

    બસ, આવા ધૂની ખ્યાલ સાથે ન્યાયશાસ્ત્રમાં કહ્યું છે તેમ

    वादे वादे जायते तत्वबोधः તેવા હેતુથી વહેચીને માણવાનો મારો પ્રયત્ન છે. ‘જીવતા પ્રશ્નો’ને વલોવીને, વિવાદમાંથી સંવાદ શોધવાનો પ્રયત્ન છે.આપની સક્રિયતા એ જ મારી અપેક્ષા છે.આપની સમજ-

    સૂચનને અહિંયા પુરતો અવકાશ છે. અવશ્ય આવકારીશ. વિષયનો વિચારસેતુ બંધાય અને વલોવાય તો જ વિશિષ્ઠ ઉપજે. કેમ કે પ્લેટોના કહેવા મુજબ આ સૃષ્ટિ વિચારોની જ તો બનેલી છે.

    પ્રશાંત વિષ્ણુ સોની
    CT, USA

  12. ઈશ્વર સાથે ચેટિંગ

    એક વખત હું મારા લૅપટૉપ પર ચેટિંગ કરતો હતો. ત્યાં મને ઈશ્વરનો ઓનલાઈન ભેટો થઈ ગયો.
    ઈશ્વર : ‘શું તું મારી સાથે ચેટિંગ કરવા માંગે છે ?’
    હું : ‘ના, મેં તમને બોલાવ્યા નથી. તમે કોણ છો ?’
    ઈશ્વર : ‘વત્સ ! હું આ સમસ્ત બ્રહ્માંડનો અને આ સૃષ્ટિનો સર્જક છું….ઈશ્વર છું.’
    હું : ‘હું કેવી રીતે માનું કે તમે ઈશ્વર છો ? તમારા જેવા તો ઘણા પોતાની જાતને અહીં ‘ભગવાન’ કહેવડાવે છે.’
    ઈશ્વર : ‘માનવું કે ન માનવું એ તારી મરજીની વાત છે. મને તેનાથી કોઈ ફરક નથી પડતો. તને જો તારી જાતમાં વિશ્વાસ ન હોય તો પછી મારામાં ક્યાંથી હોય ?’
    હું : ‘ઓ.કે. પરંતુ હું અત્યારે નવરો નથી. તમારી સાથે વાત કરવાનો મને સમય નથી. તમે જાણો છો કે હું કેટલો વ્યસ્ત છું ?
    ઈશ્વર : ‘વ્યસ્ત તો કીડી મંકોડા પણ આખો દિવસ હોય છે !’
    હું : ‘તમને ખબર નથી કે અમારે કેટલું કામ હોય છે. જિંદગી કેટલી ઝડપી થઈ ગઈ છે. અત્યારે ‘પીક અવર્સ’ ચાલે છે.
    ઈશ્વર : ‘ભાઈ, સવારના પહોરમાં તું છાપાઓમાં ભરેલો દુનિયાભરનો કચરો મગજમાં ઠાલવે છે. એટલું ઓછું હોય તેમ, અત્યારે તારા ‘પીક અવર્સ’માં ઈન્ટરનેટથી બીજા વધારે કચરાનો ઉમેરો કરે છે. આને તું વ્યસ્તતા કહે છે ? તને તારા માટે ફુરસદ ન હોય તો મારા માટે તો ક્યાંથી હોય ? પણ મને થયું ચાલ, ઈન્ટરનેટ પર તો તું ચોક્કસ મળી જ જઈશ અને તને એ વધુ અનુકૂળ પડશે; જેમ તું તારા પુત્રોને
    મોબાઈલ પર જ મળી લે છે ને તેમ !’
    હું : ‘જો તમે ખરેખર ઈશ્વર હોવ તો મને જવાબ આપો કે જિંદગી આટલી બધી ગુંચવણભરી કેમ બની ગઈ છે ?’
    ઈશ્વર : ‘જિંદગીનું બહુ પિષ્ટપેષણ કરવું સારું નહિ. અતિશય ઉપભોક્તાવાદ અને આડેધડની તૃષ્ણાઓ ઓછી કરીને સહજ રીતે જીવ, બેટા !’
    હું : ‘તમને ખબર છે કે અમારું જીવનધોરણ કેટલું ઊંચું થઈ ગયું છે ?’
    ઈશ્વર : ‘હા, ફક્ત તારું જીવનધોરણ જ ઊંચું ગયું છે, જીવન ઊંચું નથી ગયું… એ જ તો તકલીફ છે ને !’
    હું :‘તો શું અમારે પાછા જવું ? પાછા ફરવું તો અમારે માટે શક્ય જ નથી.’
    ઈશ્વર : ‘મેં તને પાછા ફરવાનું કહ્યું નથી, પરંતુ ધારે તો તું નવેસરથી શરૂઆત તો કરી શકે ને ? ટેકનોલૉજીએ ઊભા કરેલા તારા પ્રશ્નોને દૂર કરવા માટે તારે જ કોઈ નવી ટેકનોલોજી વિકસાવવી પડશે !’
    હું : ‘અમે કાયમ ઉદાસ, નિસ્તેજ અને દુ:ખી કેમ હોઈએ છીએ ?’
    ઈશ્વર : ‘હરીફાઈમાં સતત આગળ નીકળવા તેં તારી જાતને ‘ઉંદરદોડ’માં મૂકી દીધી
    છે. પહેલાં તું સફળતા માટે દોડતો હતો, હવે તું સફળતા ટકાવી રાખવા દોડે છે ! આમ, તારા માટે દોડાદોડ કરવા સિવાય કશું જ બચ્યું નથી. તું હવે તો ખડખડાટ હસવાનું પણ ભૂલી ગયો છે. સતત ચિંતા કરવી અને અસલામતીનો ભય રાખવો એ જ હવે તારો સ્વભાવ થઈ ગયો છે. તો પછી ઉદાસ ને દુ:ખી જ રહેવાય ને ?’
    હું : ‘પણ તમને ખબર છે કે અમે સતત લટકતી તલવાર નીચે કામ કરતાં હોઈએ છીએ. અમારે અમારા ટારગેટ સમયસર પૂરા કરવાના હોય છે અને બીજી બાજુ મકાનના હપ્તાં, બાળકોની ફી ભરવાની હોય છે. કોઈક વાર તો ગાડીના હપ્તાં ભરવાના પણ બાકી રહી જાય છે. તો પછી ચિંતા કેમ ન થાય ? ભાવિ બધું જ અનિશ્ચિત દેખાય છે.’
    ઈશ્વર : ‘એ તો ભાઈ જો, જગતમાં મૃત્યુ સિવાય બધું જ અનિશ્ચિત છે. કેટલી બાબતોની ચિંતા કર્યા કરીશ ? ચિંતા કરવી કે નહીં એ તારા હાથની વાત છે.’
    હું : ‘પણ એ દરેક અનિશ્ચિતતા સાથે દર્દ, પીડા અને પરેશાની જોડાયેલી હોય છે,એનું શું ?’

    ઈશ્વર : ‘વ્હાલા દીકરા ! મેં તારું સર્જન તને પીડા કે દુ:ખી કરવા નથી કર્યું. જો એવું હોત તો મેં તારા જન્મ પહેલાં તારા દૂધની વ્યવસ્થા ન કરી હોત. જિંદગી દુ:ખી થવા માટે નથી. આ બધી પીડા તો તેં તારી જાતે જ ઊભી કરેલી છે. દુનિયાની દોડમાં તું બરાબર ફસાયો છે. કાદવમાં ફસાયેલો માણસ કાદવમાં વધારે ઊંડો ઊતરતો જાય એવું છે ! તેં વાઘ પર સવારી માંડી છે અને હવે તું ગભરાય છે કે વાઘ મને ફાડી ખાશે !
    હું : ‘પ્રભુ ! ખરૂં પૂછો તો આટલી બધી પીડાઓ, મુશ્કેલીઓ વચ્ચે અમે કઈ રીતે જીવીએ છીએ એ જ ખબર નથી પડતી.’
    ઈશ્વર : ‘તું સતત બહાર ભટકીને ખરેખર થાકી ગયો છે. જરાક તારી અંદર ખોજ કર. થોડું આત્મદર્શન કર. એમ કરીશ તો તને ખબર પડશે કે તું ક્યાં જઈ રહ્યો છે.’
    હું : ‘તમે તો ઈશ્વર છો, તો મને કપરા સંજોગો અને મુશ્કેલીના સમયમાં ટકવાની ચાવી બતાવો ને !’
    ઈશ્વર : ‘તારામાં પણ અપાર શક્તિ છે.એને ઓળખવાની કોશિશ કર. મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવાનો એ જ ઉપાય છે. થોડી ધીરજ, હિંમત, વિશ્વાસ અને ઉત્સાહ રાખ. કપરાં સંજોગો પણ કાયમ કપરાં રહેતાં નથી, એ પણ વહી જવાના છે.’
    હું : ‘ચલો, એ તો બરાબર. પણ મને એ પ્રશ્ન થાય છે કે દુનિયામાં લોકો આટલા બધા સ્વાર્થી કેમ થઈ ગયા છે ?’
    ઈશ્વર : ‘લોકો જેવા છે તેવા સ્વીકારી લે. બીજાને બદલવાનો મિથ્યા પ્રયાસ ન કરીશ. તારી જાતને ઓળખીને તેને બદલવા કોશિશ કર.’
    હું : ‘એ તો હું સમજ્યો પણ મને એ નથી સમજાતું કે દુનિયામાં સારા માણસોને જ કેમ સહન કરવું પડે છે ?’
    ઈશ્વર : ‘બેટા, સારા માણસોની જ કસોટી થાય છે. સોનું કસોટીમાંથી શુદ્ધ થઈને બહાર આવે છે. એ રીતે પ્રશ્નો, મુશ્કેલીઓ હકીકતે આંતરિક શક્તિ અને સહનશીલતા વધારે છે.’
    હું : ‘તમે હાલની માનવજાત માટે શું માનો છો ?’
    ઈશ્વર : ‘એ જ કે, પૈસા મેળવવા માટે સ્વાસ્થ્ય ગુમાવે છે અને પછી સ્વાસ્થ
    મેળવવા પૈસા ગુમાવે છે ! અર્થાત પૈસાનું પાણી કરે છે ! બાળપણમાં કંટાળો અનુભવે છે અને ઘડપણમાં બાળપણ ખોળે છે. યુવાનીમાં તો એ રીતે જીવે છે જાણે કે કદી મૃત્યુ આવવાનું જ નથી ! જ્યારે કોઈ મુશ્કેલી આવે છે ત્યારે કહે છે ‘મને એકલાને જ આવું કેમ ?’ બાકી ક્યારેય સુખમાં ‘હું એકલો કેમ ?’ એવો પ્રશ્ન એને નથી થતો.
    હું : ‘પ્રભુ, તમે જિંદગીને ઉત્તમતાથી માણવાનું રહસ્ય મને કહો.’
    ઈશ્વર : ‘તનેહંમેશા સામે કિનારે જ સુખ દેખાય છે. તારી પાસે જે કંઈ છે, જેટલું છે એને ભોગવ. જે નથી એની ચિંતા ના કરીશ. સતત ફરિયાદ અને સરખામણી ન કરીશ. સતત સરખામણી કરીને તેં તારા ઘરમાં પણ આગ લગાડી છે. ભૂતકાળને ભૂલીને વર્તમાનને વિશ્વાસથી વધાવતાં ભવિષ્ય માટે તૈયાર રહે. નફરત અને નકારાત્મક વિચારો છોડી દે નહીં તો એ વધુ જોરથી તારી પાસે આવશે. બીજાને પ્રેમ કર તો આપોઆપ લોકો તને પ્રેમ કરશે. થોડુંક્ષમા આપવાનું પણ રાખ.’
    હું : ‘મારો એક છેલ્લો સવાલ એ છે કે મારી પ્રાર્થનાઓ કોઈ દિવસ તમને સંભળાય છે ખરી ?’

    ઈશ્વર : ‘બધી જ સંભળાય છે પરંતુ જવાબ આપવાની મારી રીત જુદી હોય છે. મારા જવાબો ભવ્ય પર્વતો, ઝરણાં, નદીઓ, સમુદ્રો અને વૃક્ષોની વનરાજીમાં છે. ભવ્ય સૂર્યોદય અને સૂર્યાસ્તમાં છે. દરરોજ એક સુંદર પ્રભાત થાય છે – આ બધા મારા જવાબો છે. પરંતુ તને તે જોવાની ફુરસદ જ ક્યાં છે ? ચાંદની રાતે કોઈકવાર ખુલ્લા આકાશ સામે શાંતચિત્તે થોડો સમય બેસીને મંદ મંદ વહેતા પવનની લહેરો કે તમરાનું મધુર સંગીત માણ્યું છે ? એ માણતાં શીખીશ તો તને મારા જવાબો મળી જશે.

    હું : ‘આપને મળીને ખૂબ સારું લાગ્યું. આ વાર્તાલાપ માટે આપનો ખૂબ ખૂબ આભાર. મારા માટે કોઈ સંદેશ છે ?’
    ઈશ્વર : ‘વત્સ ! મારામાં શ્રદ્ધા રાખ. હું તને આ સંસારના બધા ભયોમ��
    .

  13. all the best for bansinaad.sent my life saving motivational story ‘ NAVJEEVAN’.i circulated it door to door at Porbandar by more than 10000 pamphlets through LEO CLUB as a positive prasad.my pleasure if you publish it in BANSINAAD.THX

    ઃ વિધાર્થી,માબાપ તેમ જ સમગ્ર માણસજાતને પ્રેરક સંદેશ આપતીરચનાત્મક વાર્તા ઃ
    નવજીવન લેખક-દુર્ગેશ બી ઓઝા પોરબંદર
    રમેશ તો નવાઇમા ડૂબી ગયો. ઓરડામાં ચારે બાજુ કરોળિયાના ચિત્રો,રંગોંની ડ્બ્બીઓ,કેંનવાસ,કાગળના થપ્પા,ને એની અંદર ખુંપેલા પપ્પા ! પપ્પાનું આવું રૂપ આ પહેલાં એણે ક્યારેય ન્હોતું જોયું.અચાનક રમેશની નજર મોટા રંગબેરંગી મથાળાવાળા કાગળ પર પડી,જેમાં એક વાર્તા લખેલી હ્તી,જેને એ રસપૂર્વક વાંચવા લાગ્યો.”એક હ્તી કોયલ.તે એક વાર માંદી પડી.તેને ખબર પડી કે તેનો અવાજ થોડા દી’ પૂરતો બેસી જશે..એની ખબર કાઢનારા કહે,’અ ર ર ર,તારો અવાજ બેસી જ્શે?હાય હાય….હવે તારી જિંદગી.!’કોયલ કહે,’ભલે અવાજ બેસી જતો.એ પાછો ઊભો થઇ જ્શે.બે-ચાર દી’ અવાજ ચાલ્યો જાય એમાં કાંઇ આખું જીવન નકામું નહીં થઇ જાય,કાગડાકાકા !હું કાંઇ એમ હિમત હારું એવી નથી.અવાજ બેસી ગયો એટલે એવું સમજો કે દસમા-બારમાં ધોરણની પરીક્ષાનું પેપર નબળું ગયું કા એમાં નાપાસ થયા,બસ એટલું જ….તમે ખાલી ચોપડીની પરીક્ષામાં જ હારી ગયા,પરંતુ,પરીક્ષા પૂરી એટલે તમારું સાવ પૂરું થઇ ગયું એવું નથી.તમારી સામે આખી જિંદગી પડી છે.હજી ઘણી બધી તકો,પ્રવત્તિઓ છે.કાળઝાળ ગરમીમાં એક વખત્ પાક સાવ બળી જાય તો ધરતી કાયમને માટે સુકીભઠ્ઠ થઇ નથી જતી,વાંદરાભાઇ !એ એમ નથી વિચારતી કે” આપણી જિંદગી ખતમ”.પાક ખાલી એક જ વાર બગડ્યો છે,પણ ફરી એ જ જમીનમાં વાવશો તો પાછું ઉગશે,એટલું જ નહીં,ચોતરફ અનેરી હરિયાળી લહેરાઇ ઊઠશે,કારણ કે નબળો પાક એ સમજો માત્ર એક પરીક્ષા કે તેનું પેપર છે,તે આખા જીવનનો સાર કે તેનું માપ નથી.અભી તો પિક્ચર બાકી હૈ મેરે દોસ્ત.”કરતા જાળ કરોળિયો ભોંય પડી પછડાય,તૂટે ઘર તો પાછું નવું બનાવતો જાય.”.એટલે હું નિરાશ થઇ આપઘાતના નબળા વિચાર નહીં કરું.’….ને કોયલ; ખરેખર થોડા દિવસ પછી ફરી એ જ મસ્તીમાં ટહુકવા લાગી ને બીજાનેય ખુશ કરી સાચો રસ્તો બતાવી ગઇ……
    ……..ને એ રંગબેરંગી કાગળ શોધવા જેવી હિંમતલાલે પાછળ નજર ફેરવી કે તરત જ,…’લે તું ક્યારે રૂમની અંદર ઘુસી ગયો દીકરા!!?અચ્છા,તો એ કાગળ તારા હાથમાં છે એમ ! કેવી લાગી વાર્તા?
    ‘સરસ છે પપ્પા’રમેશ થોડું મલક્યો ને પપ્પા બોલ્યા,’તને નવાઇ લાગે છે ને કે આ બધું !! એક પુસ્તકે મને જ્ગાડ્યો જેમાં લખેલું કે”તમે જીવનમાં ક્યારેય ન કર્યું હોય એવું સારું,કંઇક નવું. અનોખું કરી બતાવો.”બેટા,નાનો હતો ને ત્યારે હું સરસ ચિત્રો દોરતો,પણ છેલ્લા વીસ વરસથી ધંધા,નફા,પૈસા..વગેરેની હાયવોયમાં હું બધું ભૂલી ગયો હતો,પરંતુ આજ મેં નક્કી કર્યું કે આજકાલ વિધાર્થી નબળા પેપર કે પરિણામથી નાસીપાસ થઇ જીવનનો અંત આણવા સુધી પહોંચી જાય છે;તે ન થાય ને તે ફરી પડકાર ઝીલી લઇ નવી આશા,શ્રદ્ધા સાથે બેઠો થાય એવું કાંઇક કરું.ને દીકરા સાચું કહું?આ વાંચીને વિધાર્થી વગેરેને તો મળશે જ,પણ મને તો અત્યારે જ નવજીવન મળી ગયું.જો આ ચિત્રો.’
    પહેલું ચિત્ર કરોળિયો ચડે એવું,બીજું તે નીચે પડે તેનું ને ત્રીજું તે ફરી ઉપર ચડી અંતે ઘર બનાવવામાં સફળ થાય એ પ્રકારનું હતું.રમેશે ચિત્રો જોયા ને પછી તે ઘરની બહાર નીકળ્યો………….. ………દીકરો મોડી સાંજે ઘેર પાછો આવ્યો ને પપ્પાને વળગી રડવા લાગ્યો.પછી થોડું સ્વસ્થ થતા એ બોલ્યો,’પપ્પા,સવારે જ્યારે હું તમને મળવા આવ્યો’તો ત્યારે અમારી પરીક્ષા પૂરી થતાં જ હું કાંકરિયા તળાવની પાળે ફરવા જવાની રજા લેવા આવ્યો’તો.પણ સાચું કહું? હું કાયમ માટે તમારી રજા લેવા આવ્યો’તો.હું ત્યાંથી પાછો ન્હોતો આવવાનો,પણ્ તમારી વાર્તા,ચિત્રો વગેરે જોઇ હું ઘેર પાછો ફર્યો છું.બધા માબાપ તમારા જેવા હોય જે મિત્ર બની સાચું વહાલ કરે,ખોટું દબાણ ન કરે તો જીવવાની મઝા આવે.થેંક્યુ પપ્પા.’થોડીવાર સાવ શાંતિ છવાઇ ગઇ.ને પછી પપ્પા ગળગળા સાદે કહી રહ્યા,’બેટા,એવા અનેક લોકો છે જે ભણવામાં સાવ ‘’ઢ’’ હતા છતાં સફળ થયા છે.પરીક્ષા મહત્વની છે જે દિલ દઇ પૂરી મહેનત કરી આપો,પણ્ એની જ ફૂટ્ટપટ્ટીથી તમારી કુશળતાને ન માપો.ને ખાલી અભ્યાસક્ર્મના ચોપડા જ ન વાંચો.બીજું પણ વાંચો.થોડું નાચો-ગાઓ,હરો-ફરો તો ટેંન્શન જાશે,આનંદ આવશે,ને ઊલટું વધુ યાદ રહેશે.પરીક્ષા એ જીવનની છેલ્લી તક નથી.એની બહાર પણ એક સુંદર જીવન છે.સચિન તેંડુલકર ઝીરોમાં જાય તો તે કાયમ માટે ક્રિકેટ છોડી નથી દેતો..ફરી હિંમત બતાવી બીજા મેચમાં સદી ફટકારે છે.ઝીરોમાંથી હીરો બની જાય છે.હારો ભલે,પણ હિંમત ન હારો.બેટા,તું આ પરીક્ષામાં ભલે કદાચ ઓછા ગુણ મેળવ કે નાપાસ થા,પણ જીવનની પરીક્ષામાં તો તું ફર્સ્ટ-ક્લાસ પાસ થયો છે.અભિનંદન.આ સદ્ગુણનું મૂલ્ય પેલી પરીક્ષાના ગુણ કરતાય ક્યાંય વધુ છે..ચાલ,એના માનમાં થોડો મસ્ત ડાંન્સ થઇ જાય.’….ને પિતા-પુત્ર બંને ખુશીમાં નાચવા લાગ્યા.બંનેને કશુંક અનોખું પ્રાપ્ત થયું હતું.ઃઃઃઃ

    લેખક-દુર્ગેશ બી ઓઝા ૧,જલારામનગર નરસંગ ટેકરી,પોરબંદર ૩૬૦૫૭૫ email- durgeshart@yahoo.in PL. FORWARD/CIRCULATE THIS EMAIL/STORY TO AS MANY AS POSSIBLE.IT MAY SAVE AND MAKE HAPPY SOMEONE/S PRECIOUS LIFE.

  14. bansinad gujrationa vicharone vacha aaptu blog by Bharat Rathod


Leave a comment